Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Φυσώντας (το τί θα το αποφασίσετε εσείς!)...

 Κάτι λίγα απο την μυθολογία μας σήμερα.. Και μετά θέλω την γνώμη σας: ο δικός μας Αίολος (βλέπε φωτο) φυσάει την θάλασσα δημιουργώντας κύμα ή τα κεράκια (προς τους εξυπνάκηδες: υποθέστε ότι είναι αναμμένα!χαχαχαχ);;
Ο Αίολος, στην ελληνική μυθολογία, ήταν ο θεός των ανέμων.
Ο Αίολος κρατούσε τους ανέμους μέσα σε ασκούς και τους άφηνε μετά από εντολή του Δία, ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Άρνης ή κατά άλλους του Ιπποτάδη και ζούσε σε ένα νησί την Αιολία, με χάλκινα τείχη. Το νησί αυτό πιστευόταν ότι ήταν ήταν η Στρογγύλη, το σημερινό Στρόμπολι, εξ' ου κι η ονομασία Αιολίδες Νήσοι για τα σύμπλεγμα που ανήκει το Στρόμπολι.
Ο Όμηρος μας λέει ότι ήταν γιος του Ιπποτάδη και ζούσε στο νησί μαζί με την γυναίκα του Ηώ, ενώ είχε έξι γιους και έξι κόρες. Όταν ο Οδυσσέας του ζήτησε μετά από καιρό την βοήθεια του να φύγει αυτός έκλεισε όλους τους ανέμους σε ένα ασκί και άφησε μόνο τον Ζέφυρο να φυσήξει και να τον βοηθήσει . Με την βοήθεια του Ζέφυρου ο Οδυσσέας και οι σύντροφοι του έφτασαν πολύ κοντά στην Ιθάκη, αλλά όταν ο Οδυσσέας αποκοιμήθηκε οι σύντροφοι του άνοιξαν το ασκί, νομίζοντας ότι έχει χρυσάφι, και άφησαν ελεύθερους όλους τους ανέμους. Ξέσπασε θύελλα η οποία έστειλε τον Οδυσσέα πίσω στο νησί του Αιόλου, ο οποίος όμως δεν δέχτηκε να τον ξανά βοήθησει τιμωρόντας τον για την ασέβεια των συντρόφων του.
Μία από τις κόρες του Αιόλου ήταν η Αλκυόνη η οποία σχετίζεται με τον μύθο των Αλκυονίδων ημερών. Η Αλκυόνη ερωτεύτηκε τον Κύηκα και ζούσαν ευτυχισμένοι, αλλά μια μέρα ο Κύηκας πνίγηκε ψαρεύοντας και η Αλκυόνη από τον πόνο της έπεσε στα βράχια και σκοτώθηκε. Οι θεοί τους λυπήθηκαν και τους έκαναν πουλιά. Ο Δίας μάλιστα πρόσταξε τον Αίολο κάθε χρόνο τον Ιανουάριο να σταματάει τους ανέμους για να μπορεί η Αλκυόνη να επωάσει τα αυγά της.
Στους Αέρηδες, το μνημείο που βρίσκεται στην Πλάκα , απεικονίζεται ο Αίολος μαζί με τους βοηθούς του , ανέμους, Βορρέα, Καικία, Απηλιώτη, Εύρο, Νότο, Λιψ, Ζέφυρο, Σκίρων.


1 σχόλιο: