Το μαγικό ραβδάκι..

Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτομαι το πολυπόθητο "μαγικό ραβδάκι", αυτό το ραβδάκι που θα ακουμπήσει την στιγμή σου και θα την γεμίσει αστέρια και χρυσόσκονη! Κάποια στιγμή έμαθα (πια) να μην το ψάχνω, αλλά να το..παρατηρώ μέσα στις λεπτομέρειες της ζωής, μέσα στην καθημερινότητα. Την σημερινή μου ανάρτηση θα την αφιερώσω σε κάποια άτομα που με το μαγικό ραβδάκι άγγιξαν την ζωή μου και χρωμάτισαν την καθημερινότητά μου. Δυστυχώς δεν είναι δυνατόν να αναφερθώ σε όλους όσους θα ήθελα (δεν θέλω να συναγωνιστώ την Υδρόγειο Εγκυκλοπαίδεια σε μέγεθος!), απλά θα μιλήσω για κάποιους, άλλους λιγότερο άλλους περισσότερο φίλους και για συγκεκριμένες στιγμές που έρχονται αυθόρμητα στο μυαλό μου..

Η Νεφέλη μου.. μου χάρισες ίσως την πιο γλυκιά στιγμή στην ζωή μου όταν μου είπες για πρώτη φορά "μαμούλα πάω.." (μανούλα σε αγαπάω)..

Ο Χριστόφορός μου.. δευτερόλεπτα μετά την γέννησή σου σε κράτησα αγκαλία, εσύ έκλαιγες και σου τραγούδησα.. σταμάτησες το κλάμα και άνοιξες τα ματάκια σου..

Ο Σπύρος μου.. Ρουμανία 2005, πίσσα σκοτάδι στα Καρπάθια Όρη, μακρυά όλους τους άλλους, δίπλα στο ποτάμι και με τον φόβο των αρκούδων (και του κόμη Δράκουλα!).. εκεί μου ζήτησες να σε παντρευτώ!

Ο αδελφός μου.. μικρούλης κι εσύ κι εγώ, ήθελες να μου κάνεις το τραπέζι και καταλήξαμε να σβήνουμε την φωτιά από το καλό τραπεζομάντηλο της μαμάς! Πόσα έχουμε ζήσει μαζί! Σε αγαπάω!

Η μαμά μου.. Θυμάσαι το περιστατικό στο Βερολίνο, με τον νιπτήρα;;; Χαχαχαχαχαχαχ!! Δεν θα αναφερθώ περαιτέρω γιατί θα γίνω ρεζίλι!

O μπαμπάς μου.. Μετά από ένα ταξίδι σου στην Γερμανία μου είχες φέρει μια κάρτα του Neuschwanstein, και τότε δημιούργησες ένα όνειρο ζωής το οποίο πραγματοποιήθηκε πολλά χρόνια μετά!

Η πάλαι ποτέ κολλητή μου Γεωργία.. το ποντίκι στα γενέθλιά σου! Τί σκευωρίες για να πάρεις αυτό το ποντίκι χωρίς να μπορεί ο πατέρας σου να το πνίξει! 

Το "πλουμιστό".. ακόμα πιστεύω πως επίτηδες σηκωθήκατε ταυτόχρονα από την βάρκα εσύ και ο Τάκης - για να πέσω εγώ φυσικά! 

Οι Dreamers.. Μια φωτιά σε ένα πεύκο, ένα κρυσφήγετο γερμανικό, πολλά σκυλιά να με κηνυγάνε, γρατζουνισμένα χέρια από την Κουτάλα, βροχή από μετεωρίτες κι εμείς ξάπλα στην αυτή της γιαγιάς, πατινάζ μέχρι τελικής πτώσης (κυριολεκτικά).. τα καλοκαίρια μας ήταν μαγικά.. 

Η αδυναμία μου (ο ξαδελφούλης μου).. το βράδυ που "γεννήθηκε" ο Αφαντος και ο Κατάστροφος.. το ίδιο βράδυ που αποχαιρετήσαμε τον παππού..

Η Ειρήνη.. το βράδυ πριν την επεισοδιακή εκδρομή στα Ψαχνά (ναι, πάω πολύ παλιά), οι παντόφλες σου με τα δάχτυλα με είχαν κάνει να γελάσω τόσο πολύ.. "Πυκνοί καπνοί ζώνουν την Ρηγίλλης.." στην Κρήτη! χαχαχαχ!

Ο θείος μου ο "ξενιτεμένος".. επέμενες να ξαναβγω με το αγόρι που αργότερα έγινε ο άνδρας της ζωής μου! Εξαιτίας σου τον γνώρισα! Σε ευχαριστώ!!!

Ο παππούλης μου.. ιστορίες με προσκόπους στο κρεβάτι τις Κυριακές το πρωί, ενώ εσύ και η γιαγιά πίνατε το ελληνικό καφεδάκι σας.. 

Η γιαγιάκα μου.. μια ζωή γίνεσαι θυσία για εμάς! Δεν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς εσένα μέσα σε αυτήν! Θυμάμαι μικρούλα με έντυνες τσιγγάνα και γελούσαμεεεε!!

Ι.Κ. .. ο δάσκαλος.. τα μαθήματα μαζί σου αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και για εμένα και για τον Σπύρο, ακόμα μας ακολουθούν, νομίζω πως έχουν χαράξει την ζωή μας! Σε ευχαριστούμε!

Μετούλα και Δημήτρης.. ήσασταν εκεί όταν γεννήθηκε η νεφελίτσα, με τον βαγγελάκη να φοράει γραβάτα!!!

Η τία-μία (κατά νεφέλη).. πόσο πολύ γελάσαμε το βράδυ πριν την έκθεση με τα κεράσματα που φούσκωναν από μόνα τους! Και πόσο πολύ κλάψαμε την επόμενη με το χεράκι της μικρής μας..

Ανδρέας κ Μαρία.. πάμε να βρούμε την σπηλιά στην Θάσο;;; :)) Ή μήπως να κάνουμε καλύτερα άλλο ένα ΠΣΚ "the Godfather" τρώγοντας λουκουμάδες με σοκολάτα;

Fiona.. "where is the date stamp??" ;))) Thank you for coming all the way from the UK just to check that we are ok.. your presence made a difference - I love you!

Χρύσα.. τα ατελείωτα χρόνια αλληλογραφίας! Χαίρομαι τόσο πολύ που βλέπω πως είσαι καλά!:)))

Γαρυφαλλιά.. δεν φαντάζεσαι πόσο έχω εκτιμήσει το ότι έβαλες δεύτερη την ξεκούρασή σου για να με βοηθήσεις με το σπίτι πριν γεννηθεί ο μικρούλης..

Δεσποινούλα..νομίζω πως σε εσένα βλεπω έναν καθρέφτη του εαυτού μου! πραγματικά σε αγαπώ σαν αδελφή μου!

RSOs σας ευχαριστώ και τους 5 που πάντα προσπαθούσατε να κάνετε την ζωή μου εύκολη στο Duty! :))

SYSR.. Life at work with you is a ... joke itself! So much laughter! I'm sure you're looking forward to my coming back! :P

Ο κύριος Θεόφιλος, ο δάσκαλός μου στο δημοτικό.. εξαιτίας σας λάτρεψα τα μαθηματικά! Δεν θα ξεχάσω την εμπιστοσύνη που μου δείχνατε όταν μου ζητούσατε να κάνω την "δασκάλα" σε μικρότερες τάξεις! Με βοηθήσατε να πιστέψω στον εαυτό μου!

Μαρινάκι.. "έχω ένα σεντουκάκι, που'χει ένα ποντικάκι.." :)) είσαι οικογένεια σε μας (κωστή μου πρόσεχε την κοπέλα μας!)

Κρίστυ.. έχεις πιστέψει τόσο πολύ σε εμάς και τα γλυκάκια μας.. μου δίνεις θάρρος και κουράγιο να συνεχίζω και ας μην το καταλαβαίνεις!

Ο Θεός.. κανένας δεν μπορεί να με πείσει οτι δεν υπάρχεις γιατί σε βλέπω στην ζωή μου κάθε μέρα!

Όλους εσάς που αναφέρω και εσάς που δεν αναφέρω σας ευχαριστώ που υπάρχετε στην ζωή μου!