The cold and the beautiful..

Αγαπώ τον χειμώνα.

Αγαπώ την αίσθηση του παγωμένου πρωινού στο πρόσωπό μου. Τη μυρωδιά από τα τζάκια και τα βρεγμένα φύλλα.  Τον ζεστό καφέ και το φρυγανισμένο ψωμί. Τον δυνατό  ήλιο τις κρύες μέρες. Το τρέμουλο στη στάση του λεωφορείου καθώς το αίμα τρέχει με χίλια να ζεστάνει την καρδιά. Γιατί χειμώνας χωρίς ζεστή καρδιά δεν βγαίνει.

Αγαπώ τα βράδια που οι δρόμοι είναι άδειοι και τα σπίτια γεμάτα. Και τα φώτα τους, χλωμά πίσω από τις κουρτίνες, αναβοσβήνουν στα πήγαινε έλα ψυγείου- καναπέ. Κι η ζωή μοιάζει να αρκείται στα αυτονόητα, στα εύκολα.Σε μια μαλακή κουβέρτα, μια ξεχειλωμένη ζακέτα, ένα βολικό βαθούλωμα στην πολυθρόνα. Μια σόμπα που ζεσταίνει οικονομικά. Μια αγάπη που ζεσταίνει αδιαπραγμάτευτα.

Αγαπώ τα χοντρά πουλόβερ και τα τεράστια  κασκόλ που σέρνονται στα βρώμικα σκαλιά και σιχτιρίζω. Αγαπώ να χιονίζει , να ανοίγω το στόμα μου και να καταπίνω μικροσκοπικές νιφάδες και να νομίζω ότι θα μεταμορφωθώ σε σούπερ ηρωίδα.

Αγαπώ τα Χριστούγεννα.  Ξεκινάω κάθε 28η Οκτωβρίου να στολίζω (και να στολίζομαι) και περιμένω την Καθαρά Δευτέρα για να ξεστολίσω. Καλώ φίλους για επιτραπέζια και φαγητό, διαβάζω όσα πιο πολλά βιβλία μπορώ και βλέπω όσες πιο πολλές ταινίες αντέχω. Δεν πάω σε τρελά υπέροχα πάρτι , δεν ξεσαλώνω, απλώς χαίρομαι που ακόμα και με το λάθος κίνητρο οι άνθρωποι για 2 εβδομάδες κοιτάνε ένα μαγικό αστέρι –έστω και πλαστικό- και εξαναγκάζονται να ποντάρουν στο μέλλον. Στο νέο χρόνο. Και  για μερικά δευτερόλεπτα, όλοι μα όλοι , προσεύχονται/ ελπίζουν/ υπόσχονται να γίνουν καλύτεροι.

(http://www.cosmopolitan.gr/show_blog.php?id=4&pid=319&uid=30472)