Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

ΕΙΜΑΙ γυναίκα, το θυμάμαι...;


Όταν με πήρε τηλέφωνο για πρώτη φορά η Δώρα, δεν την γνώριζα... Συζητούσαμε αρχικά για τις τούρτες (αρχικά, γιατί μετά ακόμα και για λιοντάρια μιλήσαμε!) και φαντάστηκα πως το τιμώμενο πρόσωπο θα ήταν το παιδάκι της, ο σύζυγος ίσως, άντε στην "χειρότερη" καμιά πολύ καλή φίλη.
Με εξέπληξε, όμως, ευχάριστα και προβληματίστηκα αρκετά από μια φράση που μου είπε. Το Δωράκι ήθελε μια πολύ όμορφη τούρτα για εκείνην. Προφανώς κατάλαβε την εντύπωση που μου έκανε αυτή η κίνηση προς τον εαυτό της (γιατί συνήθως εμείς οι σύζυγοι και μαμάδες ξεχνάμε πως υπάρχουμε!) και μου είπε: "πάντα φροντίζω τους άλλους - μια μέρα τον χρόνο τουλάχιστον είμαι υποχρεωμένη να φροντίσω τον εαυτό μου και να με κακομάθω!". Της το είπα στο τηλέφωνο, το επαναλαμβάνω και τώρα - "εύγε Δωράκι μου καλό!". Κρίνοντας και από τον εαυτό μου συνειδητοποιώ πως πολλές φορές ξεχνάμε οτι υπάρχουμε.. Θες οι ευθύνες, θες οι υποχρεώσεις, θες τα παιδιά, τα σκυλιά, τα γατιά και παντός είδους ζωντανά.. ξεχνάμε ότι υπάρχουμε. Και νομίζω πως ξεκινώντας από το σχόλιο της Δώρας θα γίνω λίγο πιο "extreme" υποστηρίζοντας ότι δεν είμαστε υποχρεωμένες να φροντίζουμε τον εαυτό μας μια φορά τον χρόνο, αλλά ει δυνατόν κάθε μέρα! Είναι τόσο δύσκολο να έχουμε κι εμεις λίγο χρόνο για...εμάς; Ή μήπως είναι κατακριτέο...; Δεν θέλω να κατακρίνω, να προβληματίσω θέλω...

ΥΓ: προς όλες τις υποχρεώσεις μου: μην φοβάστε, το οτι χρειάζομαι λίγο χρόνο και χώρο για εμένα δεν θα με κακομάθει. Θα συνεχίσω να είμαι συνεπής, μάλιστα θα είμαι πιο χαρούμενη συνεπής.. Πάλι να προβληματίσω θέλω...

ΥΓ 2: το θέμα αυτό δεν μπορώ να το κλείσω εδώ - υπόσχομαι να επανέλθω σε άλλο ποστ με περισσότερες σκέψεις

2 σχόλια:

  1. χρονια πολλα στην Δωρα,και αλοιμονο...μια φορα τον χρονο??μιλαω βεβαια εκ του ασφαλους,δεν εχω παιδια ακομη,οι δυο μας ειμαστε και αν θελω μαγειρευω,αν βαριεμαι θα φαμε αυγα πχ....αλλα νομιζω πως αν εγω αφησω τον εαυτο μου και περιοριστω σετο 1 φορα τον χρονο θα λαλησω και θα εχουμε ολοι προβλημα...δεν ξερω κοριτσια,δυσκολα τα βλεπω τα πραγματα,με αγχωσατε...!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι δύσκολο,θέλει τον τρόπο του.
    Είναι πολύ σημαντικά έστω και 20' τη μέρα για μας.Για να είμαστε καλά εμείς αλλά και οι γύρω μας!
    Γιατί έχω παρατηρήσει και βιώσει πως όταν δεν είμαι καλά εγώ,κανείς στην οικογένεια δεν είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή