Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Δρακάκι..

Πολύ μου στοίχισε που έδωσα αυτό το νεογέννητο δρακάκι.. Το αγάπησα ρε παιδί μου, σα να μου έλεγε "μην με δώσετε..".. Μην γελάτε, το ξέρω η κατάστασή μου είναι σοβαρή!
Το δρακάκι λοιπόν σχεδιάστηκε, μάλλον γεννήθηκε, για τα πρώτα γενέθλια του μικρού Μάριου.

Όταν λοιπόν ολοκληρώθηκε η δημιουργία του, το κοιτάω μέσα στα γαλανά του ματάκια και σα να άκουσα να μου κάνει "χχχχχ" (αυτός ο ήχος που βγάζουν οι δράκοι όταν προσπαθούν για πρώτη φορά να βγάλουν φλόγα;; όχι οτι το έχω ακούσει ποτέ, φαντάζομαι ούτε εσείς!). Ε, τότε το αγάπησα! Σκέφτηκα πολλούς τρόπους για να αποφύγω τον αποχωρισμό: να πώ ότι τελικά από το αυγό βγήκε κοτόπουλο, να πω ότι το έσκασε, να πώ ότι το έφαγα, κλπ! Αλλά ο "επαγγελματισμός" (έτσι βαφτίζω προς το παρόν τις τύψεις) δεν με άφησε. Ωστόσο το παραδέχομαι: ούτε έδωσα το παρόν όταν έκοβαν την τούρτα, ούτε καν δοκίμασα, θα ένιωθα ότι προβαίνω σε κανιβαλισμό!

Θα μου περάσει, της εγκυμοσύνης είναι - ελπίζω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου