Ο απρόσκλητος..

Μια μέρα αποφάσισα να ανοίξω το κουτί της ζωής μου. Είχα χρόνια να το πειράξω, ήταν σκονισμένο φυσικά. Δεν ήμουν σίγουρη τι θα βρω μέσα, είχα φροντίσει να καταχωνιάσω στις γωνίες του όλα όσα δεν ήθελα να αντιμετωπίσω ή να θυμάμαι. Το τι με ώθησε να κάνω αυτή την κίνηση είναι μια άλλη ιστορία και θα σας την διηγηθώ άλλη φορά.. Πάμε πίσω στο κουτί μου - το κουτί μου περιείχε πολύ όμορφα πραγματάκια.. αρκετή βροχή, μιας και την λατρεύω, χιόνι από τις προπέρσινες διακοπές μου στο Salzburg, την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή, μια κόλλα αλληλογραφίας και ένα χρησιμοποιημένο γραμματόσημο, τα απομεινάρια μιας ION αμυγδάλου, αποξηραμένα πέταλα ενός λουλουδιού, ένα μπουκαλάκι με γέλιο από στιγμές που ποτέ δεν θέλω να ξεχάσω, την πρώτη αθώα αγάπη, ένα παραμυθάκι που έγραψα και άλλα τέτοια σημαντικά για εμένα πραγματάκια.. Τα έβγαλα όλα, τα χάιδεψα, τα μύρισα, τους μίλησα και με κατάλαβαν και έφτασα και στο υπόγειο του κουτιού μου, στο σημείο που ήθελα να μην χρειαστεί να ανοίξω. Έπρεπε, όμως, το χρωστούσα στον εαυτό μου. 
Εκεί μέσα βρίσκονταν όλα τα "οστά". Ναι, μάλλον είναι κάτι σαν οστεοφυλάκιο το υπόγειο του κουτιού μου. Οστά από όσα είχα και άφησα να πεθάνουν, οστά από όσα βρήκα πεθαμένα, προσπάθησα να αναστήσω αλλά δεν τα κατάφερα, αλλά και οστά από ένα-δύο πράγματα που αγαπούσα πάρα πολύ και μου τα έκλεψαν. Όπως όταν έχεις κάτι πολύτιμο, ολόδικό σου και έρχεται κάποιος με δόλο ή με νόμο και το κλέβει. Ή όπως όταν έχεις μια λιχουδιά να απολαύσεις, περιμένεις πως και πως να έρθει η κατάλληλη ώρα και μόλις γεμάτος χαρά ανοίξεις το κουτί συνειδητοποιείς πως υπάρχει ένα μικρό τερατάκι που σου έχει φάει όλη σου την λιχουδιά! Αυτά τα τελευταία "οστά" πονάνε πιο πολύ από τα άλλα. Ωστόσο ξέρεις κάτι; Τελικά αξίζει τον κόπο να έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο μαζί τους - να σου δοθεί η ευκαιρία να τα αφουγκραστείς και που ξέρεις, ίσως τα οστά πάρουν σάρκα και φωνή και ζωντανέψουν και ξαναέρθουν πίσω σε εσένα. Διαφορετικά, και πάλι δεν πειράζει. Γιατί όντως, ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.. Μόνο μια παράκληση στους επιτήδειους που κρατούν τις απόχες - μην μου ξανακλέψετε τα όνειρά μου γιατί βρήκα τρόπο να τα παίρνω πίσω!