Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Freckles are angels' kisses..


Μια γιαγιούλα και ο μικρός εγγονός της, στου οποίου το πρόσωπο υπήρχαν διάσπαρτες δεκάδες έντονες φακίδες, ξόδευαν το πρωινό τους στον ζωολογικό κήπο. Μέσα στην μέση του πάρκου είχε δημιουργηθεί μια τεράστια ουρά από παιδάκια που περίμεναν ζωηρά να έρθει η σειρά τους ώστε μια ντόπια καλλιτέχνης να τους σχεδιάσει στο προσωπάκι πατούσες λιονταριών. Ο μικρούλης της ιστορίας μας τράβηξε με ανυπομονησία την γιαγιά από το χέρι και μπήκαν και αυτοί στην ουρά.
" Έχεις τόσες πολλές φακίδες που δεν υπάρχει χώρος να σχεδιαστεί τίποτε πάνω στο πρόσωπό σου!", του είπε γελώντας ένα κοριτσάκι. Ντροπιασμένος ο μικρούλης έσκυψε το κεφάλι. Η γιαγιά του που στεκόταν όλη την ώρα δίπλα του, έσκυψε κοντά του και του είπε χαϊδεύοντας απαλά το μαγουλάκι του "λατρεύω τις φακίδες σου! Εγώ όταν ήμουν μικρή ήθελα πάρα πολύ να έχω φακίδες! Πιστεύω πως είναι πραγματικά υπέροχες!". Ο μικρός, ξαφνιασμένος, σήκωσε το κεφάλι λέγοντας "αλήθεια;;;". "Μα φυσικά! Οι φακίδες είναι φιλιά από αγγέλους! Πες μου ένα πράγμα πιο χαριτωμένο από τις φακίδες!". Ο μικρός έμεινε σκεπτικός για ένα λεπτό κι έπειτα έσκυψε κοντά στο μάγουλο της γιαγιάς και της ψιθύρισε γλυκά στο αυτί " γιαγιούλα μου οι ρυτίδες.."


Γιατί είναι διαφορετικό να γνωρίζεις τι είναι αγάπη από το να έχεις νοιώσει την αγάπη..






1 σχόλιο:

  1. Υπέροχα τα αγγελάκια καθώς και όλες οι δημιουργίες σας!! Γεια στα χεράκια σας!!
    Ρίξτε και μια ματιά στο blog μου. Σας περιμένει ένα γλυκό βραβείο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή