Πριν γίνω μαμά...

Πριν γίνω μαμά, ποτέ δεν σκουντουφλούσα πάνω σε παιχνίδια, ποτέ δεν θυμόμουν τα λόγια ενός νανουρίσματος, ποτέ δεν ανησυχούσα αν τα φυτά μου ήταν δηλητηριώδη και δεν σκεφτόμουν την ανοσοποίηση...Πριν γίνω μαμά, ποτέ δεν είχα λερωθεί με εμετό, κακά, τσίσα, σάλια, ήμουν απόλυτα οργανωμένη και κοιμόμουν σερί όλο το βράδυ..

Πριν γίνω μαμά, ποτέ δεν κρατούσα ένα παιδί που τσιρίζει για να το εξετάσουν οι γιατροί ή για να του κάνουν εμβόλιο, ποτέ δεν έκλαιγα στην θέα δακρυσμένων ματιών, ποτέ δεν πέταγα απο ευτυχία στην θέα ενός απλού χαμόγελου, ποτέ δεν ξενυχτούσα το βράδυ χαζεύοντας ένα μωρό να κοιμάται... Πριν γίνω μαμά, ποτέ δεν έβλεπα την καρδιά μου να σπάει σε ένα εκατομμύριο κομμάτια όταν δεν μπορούσα να σταματήσω τον πόνο, ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι κάτι τόσο μικρό θα μπορούσε να επηρεάσει την ζωή μου τόσο πολύ, ότι θα μπορούσα να αγαπήσω κάποιον τόσο πολύ, ότι θα αγαπούσα το να είμαι μαμά...

Πριν γίνω μαμά δεν γνώριζα την αίσθηση του να βρίσκεται η καρδιά μου έξω από το σώμα μου.. δεν γνώριζα πόσο ιδιαίτερο είναι να ταϊζεις ένα πεινασμένο μωρό, δεν γνώριζα τον δεσμό ανάμεσα στην μαμά και το παιδί, δεν γνώριζα ότι κάτι τόσο μικρό θα μπορούσε να με κάνει να αισθάνομαι τόσο σημαντική και ευτυχισμένη... Πριν γίνω μαμά δεν είχα νοιώσει την ζεστασιά, την ευτυχία, την αγάπη, την αγωνία, το δέος του να είσαι μαμά.. Δεν γνώριζα ότι ήμουν ικανή να νοιώσω τόσα πολλά πριν γίνω μαμά...

Αφιερωμένο το κείμενο, όπως και η τούρτα, σε μια πολύτιμη φίλη που σύντομα θα γίνει μαμά.. Σε αγαπώ Δεσποινούλα!